Peygamberler gizli ve âşikâr her türlü masiyet ve günah işlemekten uzaktırlar. Ancak onların da acziyeti tatmaları için ve beşer olduklarını unutup, kendilerine ulûhiyet izafet edilmemesi açısından bazen zelle dediğimiz gayr-i irâdi beşeri tezâhürler olmuştur.
Zira onlar örnek alınabilmesi mümkün olacak davranışlar sergilemek durumundadırlar. Aksi halde insanlar 'Peygamberlerin emrettikleri bizim takâtimizin üzerindedir' diyerek, ilâhi emir ve nehiyleri edaya mazeret üstüne mazeret ortaya koyarlardı.
İşte pekçok hikmete binaen peygamberlerden zuhur eden zellenin bir hikmeti de ümmetlerine örnek olmaktır. Beşer hata yapar, fakat yaptığı bu hata karşısında nasıl davranacağına peygamberler örnek olmuşlardır.
Hz.Âdem(as) ile başlayan insanlık, peygamberlik ve işlenen zelle, dolayısıyla; pişmanlık, tevbe, istiğfar 'diğer peygamberlerde de görülen benzeri vukuatlar' bu hususta ümmetlere, müminlere bir yol gösterme açısındandır. Müminlere temizlenme, ismeti korumanın usûl ve kâidelerini takdim etmişlerdir âdeta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder