SON NEFESTE

Kelime-i şahadeti son nefeste söyleyebilmek çok büyük bir nasiptir. Onun için gönlümüzde yer etmesi zarûridir. Kelime-i tevhid, onun icabı üzere yaşanan bir hayat neticesinde kalbe yerleşir. Şayet kul Allah'ın(cc) emirleri ve nehiylerine karşı ihmalkâr, kusurlu veyahut tamamen uzaksa; onunla, kelime-i tevhid arasında büyük bir uçurum açılır.

O gafletten el çekmedikçe de bu uçurum derinleştikçe derinleşir. Kul ile alâkası harflerin telâffuzundan öteye gitmez. Bu hal ise büyük bir hüsrandır. 

Bu itibarla hayatımızın her safha ve noktasının kelime-i tevhid istikametinde olması ebedi saadetimizin en büyük zarûretidir. 

Bu hususta Efendimiz(sav) buyurur; ''Dili ile Allah'ı zikrettiği halde, fiiliyatı ile Allah'a isyan edenlere yazıklar olsun!'' Bu hadisleri ile Efendimiz(sav) hakikate işaretle, ''Lâ ilâhe illallah'' diyerek Allah'tan(cc) başka ilâh olmadığını zikreden bir müminin, Allah'tan(cc) gayrıya kulluk etmesinin ve davranışlarına intikal etmeyen kelime-i tevhidinin de pek muteber olmayacağını beyan etmektedir. 

Tevhidin geçerli ve yararlı olması şarta bağlanmıştır ki, Kur'an bu gerçeği bütün çıplaklığı ile ortaya koymuş ve beyan etmiştir. ''İnnellezine amenü ve amülüssalihat'' diye başlayan ayetler pek çoktur. 

Allah(cc) kurtuluşa ermenin yolunu ve kulluğun hakikatini bu kelimenin özüne derc etmiştir. Kelime-i tevhid hali, kali, fiili yaşamadan ibarettir. Lâ ilâhe illallah diyen bir mümin o ilâh olan Allah'a(cc) itaati ile kulluğunu ispat etmelidir ki şahadeti kabul ve makbul olsun. 

Evet ilâh demek; ibadet, itaat, inkîyat edilecek tek varlık demektir. Bir taraftan böyle derken, öbür taraftan nefse itaat ve ilâh olarak kabul ettiği ve bunu 'lâ ilâhe illallah' diyerek ikrar ettiği Allah'a(cc) karşı isyan, tuğyan ise tevhide zıt bir durumdur. Böylesi bir tevhid sağlıklı olmayıp, insanı tehlikeden salim kılmaz. 

Hadis-i şerifte Efendimiz(sav) buyurur; ''Lâ ilâhe illallah diyen dünyayı dinden üstün tutmadıkça  Allah'ın gazabından ve azabından kurtulur. Dünyayı dinden üstün tutan bir kişi lâ ilâhe illallah dedikçe Allah-ü Tealâ sen davanda samimi değilsin,'' der. 

Ebu Hureyre'den(ra) Resulullah'a(sav) sordum; ''Kıyamet gününde insanların içinde Senin şefaatinle en fazla mesut olacak kişi kimdir? İnsanlar içinde Benim şefaatimle en fazla mesut olacak kişi, tam bir ihlas içinde kalbinden lâ ilâhe illallah diyendir,'' buyurdular.