İBADETTE TAKVA

İbadetlerde takva esastır. Takvası olmayanın ibadetleri geçersiz olma ihtimaliyle baş başadır. İbadeti geçerli kılan ihlas ve takvadır. Hatta denilebilir ki, ihlasla icra edilen bir ibadet takvaya muhtaçtır. Takva bir zırh gibi ihlasla eda edilen ibadettin sevabını koruyacaktır.

Değilse zaman zaman nefis ve şeytan, takvası olmayan kişinin ibadet sevabının yok olmasını sağlayabilir. Örneğin namaz, oruç, hac, zekat gibi İslam'ın temel şartları olan ibadetleri ifa eden bir kimse, eğer takva ehli değilse bu amelleriyle kibre kapılabilir.

Şeytan ve nefis çeşitli yollarla amelinin geçersiz olmasını sağlayabilir. Zekat, sadaka verdiği kişilere karşı büyüklük taslar veya övünme, sena edilme arzusuna düşebilir. Hatta iyilik yaptığı insanlardan beklediği minnettarlığı görmez veya hoşuna gitmeyen bir tavırla karşılaşırsa başa kakıp o kişileri incitebilir, riyaya düşebilir, benzeri pek çok yollarla ameller geçersiz olur. 

Yine kul hakları çok önem arzeden bir durumdur ki, insanların çeşitli yollarla haklarına tecavüz sonucu amellerinin sevabının borçlu olduğu kişilere verilmesi ve iflas durumuna düşmesidir. Böylesi kulları Efendimiz(sav) ahiret müflisi olarak bildirmiştir. Amellerin korunması ve edası takvalı olmayı gerekli kılar.